پنجم جمادی الاولی سال پنجم هجری دختری پا به گیتی نهاد که چشم روشنی پدر و مادر بود. امیر المؤمنین سلام الله علیه غرق در شادی و حضرت زهرا سلام الله علیها خرسند از تولد این دختر مطهره بودند. او را زینب نام نهادند که براستی زینت پدر است. خطبه ی معروف آن بانوی جلیله در دربار یزید و از بین بردن شوکت و ابهت امویان، از جمله اقدامات شجاعانه آن حضرت بود و همگی گمان کردند که حضرت علی علیه السلام زنده شده است و در حال سخن است.
فضائل و کرامات بی نظیر آن حضرت بیش از آن است که بیان شود چرا که دوست و دشمن بدان معترفند.
یکی از نکات قابل توجه پیرامون فضائل حضرت زینب سلام الله علیها، توسط عالم اهل سنت به نام «عبد الرحمن آجهوری» به آن حضرت می باشد چنان چه شبلنجی از علمای اهل سنت در این مورد می نویسد:
قال الشیخ عبد الرحمن الآجهوری المقری فی کتابه مشارق الانوار: قد حصل لی فی سنه سبعین ومائه بعد الألف کرب شدید من کروب الزمان فتوجهت الی مقام السیده زینب المذکوره وانشدتها هذه القصیده فانجلی عنی الکرب ببرکتها و هی: آل طه لکم علینا الولاء … الخ.
در کتاب شیخ عبدالرحمن آجهوری که نامش مشارق الانوار است خواندم که [نوشته بود]: در سال هزار و صد و هفتاد برایم گرفتاری شدیدی از گرفتاری های زمانه حاصل شده بود. به مقام سیده زینب که مذکور است توجه کردم و این قصیده را سرودم، به برکت آن قصیده سختی از من برداشته شد و آن قصیده این است: آل طه، ولایت شما بر ماست تا آخر شعر.
و بدین صورت از بیماری خود به برکت حضرت زینب سلام الله علیها شفا پیدا کرد.
هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده