پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ در میانه تحولات سیاسی و اجتماعی ایران در دهه ۱۳۳۰، جنبش‌های کارگری نقشی اساسی در بازتاب شرایط معیشتی و مطالبات طبقه کارگر داشتند. یکی از مهم‌ترین اعتصابات کارگری این دوره، اعتصاب کارگران کوره‌پزخانه‌های شهرری در تیرماه ۱۳۳۲ بود.
این اعتصاب که بیش از ۲۰ هزار کارگر را دربر گرفت، نه‌تنها پاسخی به شرایط طاقت‌فرسای کاری، دستمزدهای ناچیز، و وضعیت غیرانسانی زیست کارگران و خانواده‌های‌شان بود، بلکه نشان‌دهنده همبستگی کارگری و تأثیر جریان‌های سیاسی چپ در سازمان‌دهی اعتراضات صنفی نیز به شمار می‌رفت. درحالی‌که برخی از اعتصابات کارگری آن دوره از سوی جریان‌های مخالف دولت ملی دکتر مصدق برای تضعیف او هدایت می‌شدند، اعتصاب کارگران کوره‌پزخانه‌ها مستقیماً علیه صاحبان سرمایه و استثمارگران کارگری بود و حتی از حمایت رسمی دولت وقت برخوردار شد.
در ادامه جزئیات این اعتصاب تاریخی را به نقل از «انقلاب اسلامی در شهر ری» تالیف حسین کاوشی که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی به چاپ رسیده می‌خوانیم:
اعتصاب بزرگ و موفقیت‌آمیز ۲۰ هزار کارگر کوره‌پزخانه‌های جنوب تهران که در تاریخ ۶ تیر ۱۳۳۲ آغاز شد و در ۱۵ تیر ماه با پیروزی کارگران پایان پذیرفت، نمونه‌ای از مبارزه طبقاتی محروم‌ترین اقشار زحمتکش تهران علیه سرمایه‌داران بود. بیست هزار کارگر با ۱۲ ساعت کار روزانه طاقت‌فرسا در غیرانسانی‌ترین شرایط به سر می‌بردند. زنان و کودکان خشت جمع کن در برابر ۱۲ ساعت کار ۱۰ ریال دستمزد دریافت می‌کردند. کارگران در میان همان گودال‌ها در دخمه‌هایی به جای خانه می‌زیستند. بیماری، کم‌غذایی، کم‌خونی و ضعف از سرو سیمای آنها می‌بارید.
اعتصاب کارگران کوره‌پزخانه‌ها برخلاف دو اعتصاب بزرگ دخانیات و راه‌آهن علیه دولت ملی و به قصد چوب لای چرخ دولت مصدق گذاشتن نبود اعتصاب علیه صاحبان کوره‌پزخانه‌ها بود که از راه استثمار وحشیانه و غیرانسانی کارگران و خانواده‌های آنها درآمد سرشار به هم می‌زدند… لذا این اعتصاب رسماً از سوی دولت دکتر مصدق مورد حمایت قرار گرفت. وزیر کار این اعتصاب را قانونی دانست و به کارفرمایان اخطار کرد تا خواست‌های کارگران را بپذیرد…
هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده