به گزارش روابط عمومی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ سید حسن نصرالله، به عنوان رهبر حزب‌الله لبنان، همواره سیاستمداری واقع‌گرا بود که تکثر و چندپارگی جامعه لبنان را به‌خوبی درک می‌کرد. برخلاف تصور رایج که ممکن بود او را به دنبال ایجاد حکومت اسلامی در لبنان بداند، خود او به‌صراحت اعلام کرده بود که چنین امری نه ممکن است و نه مطلوب. دلیل این امر، ساختار اجتماعی و دینی لبنان است که همواره متشکل از طوایف، اقوام و گرایش‌های فکری گوناگون بوده و هرگونه تلاش برای تحمیل یک مدل خاص از حکومت، تنها به تشدید اختلافات و درگیری‌های داخلی منجر خواهد شد.
نصرالله سیاست‌ورزی را در چارچوب واقعیت‌های لبنان دنبال می‌کرد و به همین دلیل، حزب‌الله نه‌تنها از ورود به ساختارهای حکومتی و پارلمانی پرهیز نکرد، بلکه برای اثبات جایگاه خود، ناچار شد در بازی سیاسی کشور مشارکت فعال داشته باشد. این نگاه واقع‌گرایانه را می‌توان در تأسیس شبکه «المنار» نیز مشاهده کرد. برخلاف آنچه ممکن است تصور شود که این رسانه به عنوان ابزاری برای تبلیغ ایدئولوژی حزب‌الله ایجاد شده، نصرالله دلیل راه‌اندازی آن را صرفاً یک ضرورت رقابتی می‌دانست؛ زیرا در فضایی که تمامی جریان‌های سیاسی لبنان رسانه داشتند، حزب‌الله نیز ناگزیر بود صدای خود را از طریق رسانه‌ای مستقل به گوش مخاطبان برساند.
این واقع‌گرایی، نصرالله را به یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های تأثیرگذار لبنان تبدیل کرد. او به‌خوبی می‌دانست که سیاست در لبنان نه با اجبار و تحمیل، بلکه با اقناع و مشارکت تعریف می‌شود. حضور حزب‌الله در ساختار پارلمانی لبنان نیز در همین راستا قابل تفسیر بود. حزب‌الله نه‌تنها به دنبال حفظ قدرت نظامی و امنیتی خود بوده، بلکه همواره تلاش کرده است که در زمین سیاست، مشروعیت مردمی خود را نیز تثبیت کند. این نگاه، برخلاف تصور برخی، به معنای تلاش برای تشکیل یک حکومت ایدئولوژیک نیست، بلکه رویکردی است که نصرالله با درک عمیق از جامعه چندفرهنگی لبنان اتخاذ کرده است تا ضمن حفظ انسجام ملی، جایگاه حزب‌الله را در معادلات قدرت لبنان تقویت کند.
در ادامه، روایتی از حجت‌الاسلام محمدرضا زائری، رایزن فرهنگی ایران در الجزایر را از این دیدگاه متکثر و واقع‌گرایانه سید حسن نصرالله به جامعه و سیاست در لبنان مرور می‌کنیم:
[درباره نگاه سید حسن نصرالله به سیاست مطلوب در لبنان] در یکی از گفت‌وگوها از ایشان خیلی خصوصی پرسیدم که «با این اقتداری که شما پیش می‌روید آیا به این فکر می‌کنید که روزی در لبنان بتوان حکومت اسلامی داشت؟» ایشان با قاطعیت گفت: «هیچ وقت این اتفاق نخواهد افتاد.» گفت: «اصلاً فرضش هم ممکن نیست. اصولاً بافت جامعه لبنان اجازه طرح چنین دیدگاهی را نمی‌دهد.» نصرالله در پی حفظ بافت اجتماع اسلامی در لبنان بود و اصولاً جامعه لبنان اجازه طرح چنین مسائلی را نمی‌دهد
من از آقای نصرالله پرسیدم: «چه شد المنار را تأسیس کردید؟»… گفت: «همه رسانه داشتند و ما هم مجبور بودیم داشته باشیم.» یعنی شما در یک محیطی که رقابت اقتضا می‌کند به یک ابزاری مسلح شوی ناچار می‌شوی آن ابزار را داشته باشی. آقای نصرالله در چنین جامعه‌ای اصلا نمی‌توانست کار دیگری انجام دهد. مجبور بود به اقتضای این مخاطب، به اقتضای این جامعه با ادبیات خودش با زبان خودش با منطق خودش با فضای خودش حرف بزند و نمی‌تواند چیزی را به مخاطب اجبار کند مجبور است در ساز و کار و چهارچوب پارلمانی حضور پیدا کند اکثریت و غالب بودن خود را نشان دهد و در همان ساز و کار و در همان چهارچوب رای بیاورد.
منبع:مصاحبه محمدرضا زائری با آرشیو تاریخ شفاهی مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده