پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ پس از تبعید امام خمینی در سال 1343 و به منظور تداوم راه ایشان، طرفداران و پیروان ایشان در سخنرانیهای خود به اقدامات خلاف قانون و شرع هیئت حاکمه حمله می‌کردند. معمولاً سخنرانیهای تند علیه رژیم در مساجد، حسینیهها و مراکز مذهبی صورت می‌گرفت. غالباً این وعاظ و سخنوران مذهبی سعی داشتند از منبر به‌عنوان ابزار اصلی پیام‌رسانی بهره گیرند.
در جلد اول «کتاب انقلاب اسلامی در شهر ری» که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده؛ آمده است: برای این منظور در یک ترفند مبارزاتی، حاضران در این‌گونه جلسات به محض ذکر نام امام از سوی واعظ مجلس، صلوات میفرستادند. ذکر این صلوات به مفهوم تجلیل ویژه از امام تلقی می‌شد. به‌عبارت دیگر وعاظ طرفدار مبارزه پس از تبعید امام خمینی، در چارچوب یک شبکه‌ی پیام‌رسانی، منابر برخی از مساجد و همچنین اداره‌ی بعضی از هیئت‌های مذهبی را به عهده گرفته و با طرح معضلات سیاسی و اجتماعی، فرهنگی و … ایران و جهان اسلام، تحولی اساسی در ماهیت وعظ ایجاد کرده و در پوشش طرح این مسائل اقشار مختلف توده‌های مذهبی میپرداختند که در آگاهی دادن به مردم نقش بسیار مهمی ایفا می‌کرد.
حجت‌الاسلام محمدتقی فلسفی بی‌تردید یکی از مشهورترین و محبوب‌ترین وعاظ تاریخ معاصر ایران است که طنین سخنرانیهای باشکوه او در مجالس بزرگ تهران در قبل و بعد از انقلاب، همچنان در اذهان عمومی به جای مانده است. با توجه به سخنرانیهای تأثیرگذار وی، مبارزان و انقلابیون شهر ری نیز از ایشان دعوت کردند تا در شهر ری نیز سخنرانیهایی ایراد کند. ساواک در گزارشی از سخنرانی ایشان در حضرت عبدالعظیم مینویسد: «طبق اطلاع واصله در تاریخ 13 و یا 14/ 6/46 نامبرده‌ی بالا به مناسبت ایام فاطمیه در حضرت عبدالعظیم به منبر رفته و ضمن انتقاد شدید از دولت ایران به مقامات و اولیای کشور حمله نموده و اظهار داشته است دولت ایران به یهود کمک می‌کند و به مقام روحانیت توجه نداشته و محدودیت فراهم می‌کند، به مقام عظیم روحانی اهانت می‌شود، مگر روحانیت از یهود کمتر است. سایر ادیان در این کشور آزاد است ولی روحانیون شیعه‌مذهب را به عناوین مختلف در فشار قرار می‌دهند؛ گویا وحشت دارند که روحانیت در روز جشن تاج‌گذاری اقدامی بنمایند که به صلاحشان نباشد».
هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده