
پایگاه اطلاعرسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ وحدت شیعه و سنی در ماههای منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ به اوج خود رسید. مردم استانهای مختلف فارغ از هر گرایش مذهبی همگام و همصدا به طرفداری از امام خمینی بر علیه رژیم پهلوی به خیابان آمدند. پیوستن اقشار مختلف مردم به یکدیگر موج عظیمی را به راه انداخت که به سقوط رژیم پهلوی منجر شد.
اما این مبارزات در شهرهایی که شیعه و سنی دست در دست هم به میدان مبارزه آمده بودند، رنگ و بوی دیگری داشت. در کتاب انقلاب اسلامی در گرگان و دشت که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده در همین رابطه آمده است:
«تظاهرات گنبدکاووس که بهعنوان مرکز ترکمنها بهحساب میآمد، بهدلیل ترکیب جمعیتی از اهمیت خاصی برخوردار بود. در روز ۹ آبان پنج هزار نفر از فرهنگیان و دانشآموزان شهر در محل دانشگاه آزاد اجتماع کردند و پس از سخنرانی تعدادی از استادان درحالیکه بهنفع امامخمینی شعار میدادند، در سطح شهر به راهپیمایی پرداختند و سپس متفرق شدند. روز بعد مردم گنبدکاووس که بیشتر آنها را دانشآموزان دختر و پسر تشکیل میداد، همراه دبیران، دانشجویان دانشگاه آزاد دست به راهپیمایی زدند. پیشاپیش این افراد روحانیون شهر نیز حضور داشتند. آنها در مسجد قائمیه اجتماع کردند و به سخنان یکی از روحانیون گوش دادند. سخنران بر وحدت جوامع تسنن و تشیع تأکید کرد و مردم را از تفرق و پراکندگی برحذر داشت؛ چرا که همگی خواستار تشکیل حکومت اسلامی بودند. آنان پس از برپایی نمازجماعت متفرق شدند.
روزنامهی کیهان خبر داد یکی از شعارهای تظاهرکنندگان در این روز بهدلیل اهل سنت بودن عدهی قابل ملاحظهای از اهالی گنبد «تسنن، تشیع، پیوندتان مبارک» و «دین ما دین شماست» بود.
در همین زمان عدهای از اهالی مذهبی و روحانیون سنی مذهب کلاله و گالیکش به آیتالله شریعتمداری در رابطه و تأیید اقدامات روحانیون نامهای ارسال کردند. آیتالله شریعتمداری در جواب آنها چنین اظهار داشت:
«… از اینکه اهالی محترم در تأیید مبارزات حقهی روحانیت قدم برمیدارند و تظاهرات را به شکل آرام انجام میدهید، خوشحال و مسرور شدیم و البته برادران سنی ما در سنندج و مهاباد و سقز و غیره با ما اشتراک مساعی دارند و امیدوارم که در گنبد و اطراف هم این اتحاد برقرار باشد زیرا حرکت برای تقویت اسلام و قرآن است».
در دوازده آبان حدود پنج هزار نفر از افراد مذهبی شهرهای گرگان، بابل و گنبد در استادیوم کوروش کبیر شهر گنبد اجتماع کردند و سپس از آنجا خارج و به تظاهرات پرداختند. در اجتماعی که در همین روز در مسجد جعفری شهر گنبد برپا شدهبود، یکی از روحانیون برای آنان سخنرانی و مطالبی دربارهی وحدت و یکپارچگی طبقات مختلف ایراد نمود. پس از آن جمعیت از مسجد خارج شدند و ضمن حمل پلاکاردهایی در طرفداری از امامخمینی به تظاهرات پرداختند.
علاوه بر این در بخش دیگری از این اثر به وحدت شیعه و سنی اشاره میکند: «اهالی گنبدکاووس نیز در روز اربعین دست به تظاهرات و راهپیمایی زدند. در این تظاهرات «… عدهای در حدود ۴۰۰ نفر از فرهنگیان با پرچم قرمز شعار کمونیستی میدادند که این موضوع به گوش حاجی آنهقلیچ نقشبندی یکی از پیشوایان بانفوذ تراکمهی این شهرستان رسیده، نامبرده عدهای را به مسجد دعوت و در سخنرانی خود اظهار داشته چنانچه کسی شعار کمونیستی بدهد اگر برادرتان هم باشد، باید او را بکشید». در این راهپیمایی «… گروهی از جوانان ترکمن با حمل پلاکاردهایی که روی آن نوشته بود: «تشیع، تسنن، پیوندتان مبارک» همبستگی خود را با مبارزات مسلمانان شیعهی این شهر اعلام داشتند».
منبع: کتاب انقلاب اسلامی در گرگان و دشت، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
[1]. انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج ۱۴، ص ۵۰۸
[2]. روزنامهی رستاخیز، ش ۱۰۵۳، ص ۴، به نقل از: اسناد انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج ۱۴ف صص ۱.۵۶
[3]. روزنامهی کیهان، ۱۱ آبان ۱۳۵۷
[4]. آرشیو مرکز اسناد انقلاب اسلامی، شمارهی بازیابی ۸۹۴، صص ۴۸ـ ۴۹
[5]. انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج ۱۵، صص ۵۳ـ ۵۴
[6]. انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج ۲۴، ص ۲۰۲
[7]. روزنامهی اطلاعات، ۳۰ دی ۱۳۵۷
منبع
هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده