نوید شاهد: شهید «مجید یوسفیان اهری» فرزند «رحیم»، 1 خرداد ماه 1342 در تبریز دیده به جهان گشود. این شهید والامقام 23 بهمن‌ماه 1360 در منطقه عملیاتی چزابه به فیض شهادت نائل آمد. بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید را به بهانه سالگرد شهادتش می‌خوانیم.
بسم رب الشهداء
ملتی که شهادت برای او سعادت است، پیروز است. (امام خمینی)
ملت مسلمان و قهرمان ایران! زمانی این وصیت‌نامه را می‌نویسم که هر لحظه انتظار شهادت را می‌طلبم چون این راه را از رهبر و امید تمام مستضعفان جهان امام خمینی آموختم.
پدر و مادر عزیزم! آن زمانی که جنگیدم در خون غوطه‌ور می‌شوم، به اولیاء‌الله می‌پیوندم و به آرزوی دیرینه‌ام [می‌رسم]. آن زمانی که شما با جسد خون آلودم روبه‌رو می‌شوید، گریه نکنید شاید با گریه شما دشمن اسلام خوشحال می‌گردد پس باید شما افتخار نمایید به شهیدتان.
ملت مسلمان و شهید پرور ایران و پدر و مادر عزیزم! راهی که انتخاب کردم راه انبیاء و رسول‌مان می‌باشد. چون انقلاب خونین اسلامی ما نیز به رهبری امام، همان مسیر حقیقت و اسلامِ راستین را طی می‌کند باید با تمام نیرو در مقابل منافقین و از خدا بی‌خبران که به عناوین مختلف در مقابل انقلاب و امام ایستاده‌اند مبارزه کنیم و با خون خود انقلاب خود را آبیاری نماییم.
ملتی که شهادت را برای خود سعادت می‌‌داند، بالاترین هدف برای رسیدن به لقاءالله را برگزیده است.
شهادت عالی‌ترین آرزوی قلبی من است؛ چون به نظرم بهترین انتخاب در ادامه زندگی برای خدمت به اسلام و مردم است.
از تمام پویندگان این راه انتظار دارم که بعد از شهادت من، پرچم خونین مرا که همانا دنباله‌رو راه اسلام و رهبر انقلاب امام خمینی است بردارند، راهم را ادامه داده و نگذارند منافقین و از خدا بی‌خبران، این انقلاب خونین اسلامی را خدشه‌دار نمایند. قاطعانه خواستارم که با تمام قوا این مفسدان خلق و خدا را از ریشه برکنند.
از پدر و مادر عزیزم که در طول زندگیم به آنها خیلی زحمت دادم، می‌خواهم مرا ببخشند و از آنها تقاضا دارم که ادامه دهنده راه حسین‌گونه پاسداران اسلام و امام باشند.
والسلام
حمید یوسفیان، 1366/09/22
هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده