نوید شاهد: شهید «غلامرضا نادرخانی خیابانی» فرزند «اصغر»، 14 اسفند ماه 1344 در تبریز دیده به جهان گشود. این شهید والامقام 19 بهمن‌ماه 1361 در عملیات والفجر مقدماتی، منطقه عملیاتی سومار به فیض شهادت نائل آمد. بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید را به بهانه سالگرد شهادتش می‌خوانیم.
اِنَّ الَّذین آمنو الَّذین هاجروا و جاهدوا فی سَبیل الله اولئک یرجون رحمت الله عفو درحیم (بقره- 218)
جهاد و شهادت در راه خدا لذتی دارد که اگر انسان آن را بفهمد از هر مانعی برای رسیدن آن لذت عبور می‌کند. شهادت در راه خدا و قرآن آخرین مرحله کامل انسان است و بهترین طریقه رسیدن به خدا است.
«انا لله و انا اِلیه راجعون»، آری بازگشت همه به سوی خدا است، اما چگونه شهادت بهترین بازگشت است. ای کاش هزار جان داشتم و هر هزار تایش را فدای قرآن و اسلام نمایم، چراکه فهمیدم شهادت یعنی چه؟ و چشیدم لذت شهادت را، و فهمیدم سعادتم در چیست؟ انسان از آن لحظه که پا به عرصه هستی می‌گذارد، انسان کاملی است همانند گندمی در شرایط مساعد کاشته شود جوانه داده و رشد کرده و سنبل کاملی می‌گردد، پس از همان لحظه تولد در تلاش است اما عده‌ای در این راه منحرف شده در پستی‌ها، تباهی‌ها، در منجلاب فساد فرو می‌روند و علتش دل باختن به این دنیاست که بازیچه‌ای بیش نیست. آری دوستی دنیا سر تمام خطاها و اشتباهات است، اما عده‌ای دیگر به ساحل آزادی و کمال می‌رسند. هر یک از دیدی متفاوت است که عده‌ای از همه نورانی‌تر، با ایمان‌تر و با تقواتر می‌باشد و خود را برای خدا خالص نموده‌اند.
خوشا به حال کسانی که این خواص را دارا باشند و خدا را شکر میکنم که آرزوی زیارت کربلا را داشتم که الحمدلله توفیق زیارت خود امام حسین(ع) را زودتر نصیبم کرد و در آخر سفارشاتم را می‌نویسم.
از ملت غیور و شهیدپرور تقاضا دارم که لحظه‌ای از پشتیبانی و اطاعت از این رهبر کبیر انقلاب و دولت جمهوری اسلامی ایران باز نایستند. ادامه دهنده [راه] شهیدان بوده و با شرکت در نمازهای جمعه و دعای کمیل و دیگر اجتماعات و سنگرهای مسلمانان یعنی مساجد را خالی نگذاشته و همیشه در صحنه باشند.
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته
غلامرضا نادرخانی، 1361/10/21
هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده