آیت‌الله اشرفی اصفهانی درباره ماجرای دستگیری خود به وسیله ساواک در مجله پیام انقلاب اظهار داشته :«با اوج گرفتن انقلاب و دعوت اینجانب و علمای محترم کرمانشاه مردم را به شرکت در تظاهرات و راهپیمایی‌ها در همان شبی که امام از عراق به پاریس هجرت کردند در نیمه شب ماموران ساواک مرا دستگیر و به زندان شهربانی کمیته تهران بردند و بعد از چند شب که من مریض شدم. از ترس اینکه یک وقت از بین نروم مرا آزاد کردند. البته علمای اینجا هم خیلی فعالیت کردند».
مرکز
اسناد انقلاب اسلامی؛ تظاهرات روز یازدهم مهرماه 1357 علی رغم اینکه آرام برگزار شد، با شدت عمل قوای رژیم پهلوی به خشونت کشیده شد. در
این ماجرا برخی از رهبران روحانی از جمله آیت‌الله اشرفی اصفهانی که در مقدمه
تظاهرات کنندگان بودند مجروح شدند. عوامل انتظامی و امنیتی شاه بنا به دستور
مقامات مرکزی مأموریت یافتند علمای بزرگ و مراجعی را که عامل این هیجانات و
تظاهرات‌ها شناخته شده بودند دستگیر و به تهران اعزام کنند.
لذا آیت‌الله اشرفی
اصفهانی به عنوان یکی از رهبران بزرگ روحانی در کرمانشاه که مرجع بسیاری از
تصمیمات و اقدامات مردم بود و رهبر حرکت‌های انقلابی در کرمانشاه محسوب می‌شد و
بسیار در میان مردم شهر و نیروهای مذهبی هوادار امام محبوبیت داشتند به همراه حجت‌الاسلام
حاج شیخ بهاء‌الدین عراقی شبانه در منزلشان دستگیر و به شهربانی کرمانشاه هدایت
شدند.
محمد
اشرفی درباره حمله شبانه ماموران شهربانی و ساواک به منزل آیت‌الله اشرفی اصفهانی
و دستگیری این رهبر روحانی می‌گوید: «آیت‌الله اشرفی اصفهانی در تظاهرات آرام روز
سه شنبه 57/7/11 در حالی که پیشاپیش مردم حرکت می‌کردند مورد حمله دژخیمان گارد و
ماموران ساواک قرار گرفت در این حمله چندین تن شهید و مجروح گردیدند و ایشان نیز مختصری
آسیب دید. موج تلفن‌ها و تلگراف‌ها از شهرهای سراسر ایران جهت احوال‌پرسی سرازیر
شد. شبی بود که امام از نجف به سوی کویت رهسپار گردید و دولت مزدور کویت هم از
ورود ایشان به خاک این کشور جلوگیری کرد. معلوم نبود که امام کجا و به سوی چه
کشوری در حرکت‌اند. مردم ایران همه نگران بودند. خانواده شهید اشرفی از جمله بنده
نیز فوق العاده نگران بودیم. بنده در آن شب وضو گرفتم و به نماز امام زمان مشغول
شدم .قبل از نماز و در حین نماز و بعد از نماز بسیار گریستم از دیدگانم نهری از
اشک جاری بود طوری که اهل خانه معذب شدند و اعتراض کردند. در اواخر ساعات شب
ناگهان صدای زنگ منزل به صدا درآمد. بعضی در خواب و بعضی بیدار بودند به گمان
اینکه شاید مسافری از اصفهان آمده در را گشودیم. ناگهان یک افسر و دو مامور
شهربانی و دو مامور ساواک بدون اجازه با شتاب خود را به داخل منزل انداختند. آنها
ابتدا تلفن منزل را قطع کردند، آنگاه داخل اتاق رفتند و در حالی که بچه‌ها و زن‌ها
در خواب بودند دست شهید محراب را در بستر گرفتند و گفتند: بفرمایید برویم شهربانی
فقط چند دقیقه از شما بازجویی می‌شود سپس شما را رها میکنیم. شهید محراب وضو
ساختند و چون تازه صبح شده بود خواستند نماز صبح را به جا آورند اما ماموران
نپذیرفتند و ایشان را با عجله در اتومبیل سوار کردند»
به
همراه دستگیری آیت‌الله اشرفی اصفهانی یکی دیگر از علما و رهبران انقلاب اسلامی در
کرمانشاه حاج بهاء‌الدین عراقی نیز دستگیر شد. جمعی دیگر از بازاریان و معتمدین
شهر از جمله حاج آقا سعید جعفری در شمار بازداشت شدگان بودند. مأموران پس از هدایت
دستگیر شدگان به شهربانی و بازجویی مختصر از آیت‌الله اشرفی اصفهانی و حاج بهاء‌الدین
عراقی آنها را بلافاصله به تهران اعزام و در زندان کمیته شهربانی تهران زندانی
کردند. بنا به گزارش ساواک این دو نفر روحانی به خاطر این که جزو عوامل موثر و
امضا کنندگان اعلامیه تحریک آمیز و عامل ایجاد تظاهرات و اغتشاش در روزهای نهم و
یازدهم تشخیص داده شده‌اند در مورخه 57/7/14 دستگیر و به شهربانی استان تحویل و
نامبردگان در ساعت 9 صبح روز جاری به تهران عزیمت نمودند.»
در
پی دستگیری آیت‌الله اشرفی اصفهانی و حجت‌الاسلام شیخ بهاء‌الدین عراقی در
کرمانشاه مراجع، علما، طلاب و روحانیون حوزه‌ی علمیه قم و روحانیون و علمای مبارز
و جامعه روحانیت کرمانشاه اعلامیه‌ها و بیانیه‌هایی در اعتراض به اقدام دولت در دستگیری
این رهبران دینی صادر کردند و آزادی بدون قید و شرط آنان را خواستار شدند. در پی
تشدید فشار افکار عمومی و مکاتبات پی در پی و اعتراضات گسترده مراجع تقلید به
دستگیری علمای شهرستان‌ها پس از چندین روز بازداشت در زندان کمیته شهربانی سرانجام
آیت‌الله اشرفی اصفهانی و حجت‌الاسلام شیخ بهاء‌الدین عراقی آزاد شدند و مجدداً برای ادامه مبارزات خود به کرمانشاه بازگشتند.
آیت‌الله
اشرفی اصفهانی درباره ماجرای دستگیری خود به وسیله ساواک در مجله پیام انقلاب
اظهار داشته :«با اوج گرفتن انقلاب و دعوت اینجانب و علمای محترم کرمانشاه مردم را
به شرکت در تظاهرات و راهپیمایی‌ها در همان شبی که امام از عراق به پاریس هجرت
کردند در نیمه شب ماموران ساواک مرا دستگیر و به زندان شهربانی کمیته تهران بردند
و بعد از چند شب که من مریض شدم .از ترس اینکه یک وقت از بین نروم مرا آزاد کردند.
البته علمای اینجا هم خیلی فعالیت کردند».
از
آنجایی که تظاهرات‌های خونین مردم کرمانشاه در اعتراض به ایجاد محدودیت‌های
مذکور برای امام بود، ایشان در پیامی به
تاریخ 14 مهر57 از نجف، ضمن تجلیل از قیام مردم کرمانشاه از حوادث خونین و سرکوب
مردم آزاده این شهر ابراز تاسف کرد.
منبع:
زندگی و مبارزات آیت‌الله شهید
اشرفی اصفهانی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی
هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده