پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ حمایت آمریکا از شاه و اعتراض شوروی به این سیاست، بخشی از رقابت ابرقدرت‌های جهان دوقطبی در دوران جنگ سرد بود. اگرچه آمریکا تلاش کرد با حمایت از شاه، موقعیت خود را در ایران حفظ کند، اما این سیاست ناکام ماند و انقلاب اسلامی منجر به خروج ایران از مدار سیاست‌های غرب شد. شوروی نیز باوجود اعتراض به نقش آمریکا، نتوانست نفوذ قابل‌توجهی در ایرانِ پس از انقلاب پیدا کند؛ زیرا ماهیت ایدئولوژیک جمهوری اسلامی با کمونیسم در تضاد بود. این دوره نشان‌دهنده تأثیرگذاری رقابت ابرقدرت‌ها بر تحولات داخلی ایران و هم‌زمان، محدودیت‌های آنها در مدیریت پیامدهای غیرمنتظره انقلاب بود.
در اواخر نوامبر 1978 (آبان 1357) بحران ایران برای اولین بار، بینالمللی شد. برژینسکی علت آن را بیانیههای واشتنگتن در حمایت شدید از شاه تلقی کرد و گفت:
«در ۱۸ نوامبر ۱۹۷۸م / ۲۷ آبان ۱۳۵۷ ش پیامی از سوی برژنف برای رئیس‌جمهوری دریافت کردیم که در آن ایالات متحده به دخالت نظامی در ایران متهم شده بود و اخطار شده بود که این عمل برای اتحاد شوروی از نظر امنیتی نگرانی ایجاد می. کند درحالی‌که پاسخ وزارت امور خارجه لحنی پوزش آمیز داشت، به توافق با وزارت دفاع تأکید کردیم که ایالات متحده هیچ‌گونه قصد مداخله در امور ایران را ندارد و آمریکا و شوروی هر دو باید به حاکمیت ایران احترام بگذارند ما حمایت خود را از ایران و شاه و تعهدمان را به استقلال و تمامیت ایران مجدداً مورد تأکید قرار داده و متذکر شده بودیم که از شوروی‌ها نیز چنین انتظاری داریم در پایان نیز متذکر شدیم شوروی‌ها نباید از نسبتهای نادرست خود مبنی بر قصد دخالت ما در امور ایران برای مداخله خودشان در این کشور استفاده کنند.»
منبع
برژینسکی، زبیگنیو (1362). اسرار سقوط شاه و گروگانگیری، ترجمه حمید احمدی، تهران: نراقی، صص 44-45.
هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده