پایگاه اطلاعرسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ وحدت اسلامی یکی از آرمانهای بلند انقلاب اسلامی است که نه تنها پس از پیروزی انقلاب بلکه در دوران نهضت اسلامی و مبارزه علیه رژیم پهلوی نیز مورد توجه علما و روحانیون به ویژه امام خمینی بود. این راهبرد در دنیای اسلام با پایهگذاری آیتالله العظمی بروجردی پیریزی شد و با اندیشه و عمل امام خمینی گسترش یافت؛ چه اینکه مقوله وحدت شیعه و سنی یکی از خط مشیهای امام در دوران نهضت و مبارزه علیه طاغوت نیز بوده است.
امام خمینی در آغازین روزهای نهضت اسلامی در خطابهها و بیانیههای خود با توجه دادن علمای اسلام به خطرات پیش رو، ابعاد این نهضت را متوجه همه امت اسلامی میدانست. علاوه بر این در اسناد ساواک نیز مواردی از توصیههای امام خمینی به ضرورت وحدت شیعه و سنی دیده میشود.
در همین زمینه ساواک در سندی به تاریخ ۲۳ شهریور ۱۳۴۳ گزارش میدهد: «وحیدی یکی از معلمین [معممین] میاندوآب به قم دعوت شده و پیغام بزرگی به او دادهاند. گفته میشود که آخوندهای آذرشهر، میاندوآب، رضائیه، شاهپور زیر فرمان او میباشند و به او مقام آیتالله داده شده و قصد دارد که با ملاهای کُرد تماس بگیرد و آخوندهای کُرد و غیر کُرد را با یکدیگر متحد و متقن نماید. منظور آنها ایجاد اغتشاش و اختلال امنیت میباشد.
ضمناً از طرف آیتالله خمینی دستورات مکرری به آخوندها صادر شده تا موجبات نزدیکی آخوندهای سنی و شیعه را فراهم و با [به] شیعیان هم تذکر بدهند از توهین به مقدسات اهل تسنن خودداری نمایند.»
آیتالله سید محمدعلی قاضی طباطبایی در بخشی از سخنان خود در سال ۴۲ با اشاره به ظلمهای رژیم پهلوی گفت: «این حکومت جبار … بوسیله دستهای نامرئی با نشر اکاذیب و تبلیغ شوم میخواهند بر ما مسلط شوند اگر ۶۶۰ میلیون سنی و شیعه دست به دست دهند متفق شوند اینها نمیتوانند کاری کنند…»
همچنین مسئله وحدت شیعه و سنی دغدغه شاگردان و یاران امام خمینی به خصوص مبارزان نهضت اسلامی بود. در سند دیگری که اردیبهشت ۱۳۴۷ را نشان میدهد گزارشگر ساواک به سخنان آیتالله مطهری در این رابطه اشاره میکند: «… در این جلسه شیخ مرتضی مطهری درباره اختلاف شیعه و سنی صحبت کرد و اظهار داشت بین ما و برادران سنی اختلافی وجود ندارد. این اختلاف را اروپائیان بین ما انداختهاند و همچنین مستشرقین که بایران میایند منظورشان دامن زدن اختلاف است…»
علاوه بر این بنابر گزارشهای ساواک در ۸ خرداد ۱۳۴۹ در هیات انصارالحسین «علیاکبر هاشمی رفسنجانی بمنبر رفت و درباره اختلافات بین شیعه و سنی صحبت نمود وی اظهار داشت اختلافاتی که فعلا بین شیعه و سنی هست در زمان خود عمر هم نبود و در مواقع اسمگذاری سنیها ممکن بود از اسامی شیعیان و یا بعکس استفاده کنند…. در زمان حال هم عدهای همان عقیده را دارند که این صددرصد خیانت است چطور یکنفر یهودی که دارد با تمام قوا اسلام را میکوبد بهتر از یکنفر چریک سنی است که خدا و پیغمبر را قبول دارد.»
در سند دیگری گزارشگر ساواک به اظهارات دکتر محمدجواد باهنر در حسینیه ارشاد اشاره کرده و از قول او مینویسد: «.. یک جامعه مسلمان همه با هم برادر هستند فقط اختلاف نظرهای کوچک باعث شده بین آنها نفاق و تیرگی بوجود آید…»
آیتالله امامی کاشانی از دیگر یاران امام بود که به مسئله وحدت اسلامی توجه داشت. در گزارشی با موضوع «جلسه بحث و تفسیر هفتگی مسجد هدایت» که در حضور آیتالله طالقانی برگزار میشد؛ «شیخ محمد امامی کاشانی» در سخنانی گفت: « …. مرحوم آیتاله امینی در کتاب الغدیر میگوید شیعه و سنی نباید حتی با هم اختلاف جزئی داشته و دشمن یکدیگر باشند زیرا حکومت و امامت باید بر خون و حفظ عرض و ناموس مردم استوار باشد بنابراین نباید اختلاف را بین مسلمانان دامن زد و باید تمام ۷۰۰ میلیون مسلمان با یکدیگر برادر و متفق باشند. مرحوم امینی مسلمانان را به یگانگی و اتحاد دعوت کرده است…»
هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده